8 listopada 2014 r.

Uroczyste otwarcie I Zjazdu Absolwentów w Zamku Dzikowskim.

Wśród zaproszonych gości:
Mirosław Pluta poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

Norbert Mastalerz prezydent Miasta Tarnobrzega

Krzysztof Pitra starosta Powiatu Tarnobrzeskiego

prof. Anna Wójcikowska-Kapusta  UMCS Lublin
Janusz Kropornicki wiceprzewodniczący Rady Miasta Tranobrzega

Waldemar Stępak radny Rady Miasta Tarnobrzega
ks. prałat  Bronisław Futyma proboszcz parafii pw. Św.Marii Magdaleny
Anna Czaplińska naczelnik Wydziału Edukacji Zdrowia Kultury i Sportu

Barbara Obara kierownik Delegatury KO w Tarnobrzegu
Anna Banaszak prezes ZNP odział w Tarnobrzegu
dr. hab. Tadeusz Zych dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Tarnobrzega
dr Maciej Tworek Akademii Muzycznej w Krakowie

Maria Półrolniczak- Barnaś - Honorowy Obywatel Szkoły
 Alicja Pieczonka dyrektor Domu Dziecka w Skopaniu
Henryk Tworek długoletni dyrektor szkoły

Nauczyciele uczący w SP 6

Absolwenci z wielu roczników szkolnych
Damian Karbowniczak -przewodniczący SU SP 6 w Tarnobrzegu w 1995 r.

Wręczenie nagród uczestnikom  miejskiego konkursu plastycznego "Taka będzie moja  szkoła".

  Koncert uczniów i absolwentów  szkoły.

   Odsłonięcie tablicy pamiątkowej ufundowanej przez Michała Chacasia przez wiceprezydenta miasta Tarnobrzega Łukasza Dybusa.

Wieczór wspomnień

9 listopada 2014 r.

 Msza św. w intencji  nauczycieli, pracowników  księży i absolwentów szkoły kościół pw. św. Marii Magdaleny w Miechocinie

NASZ PATRON - AKADEMIA MIECHOCIŃSKA

ALMA ACADEMIA MICHOCINENSIS

KADRA PEDAGOGICZNA OD XVI WIEKU

Najwcześniejszą wzmiankę dotyczącą szkoły parafialnej w Miechocinie znaleźć można u Jana Długosza z XV wieku. Mówi się w niej o grupie służby kościelnej, która rekrutowała się z personelu i uczniów tejże szkoły. W XIII w. synod łęczycki nakładał na miejscowych plebanów obowiązek zakładania i utrzymywania szkół przy parafii . Chociaż nie ma dokumentów świadczących o tym fakcie , można przyjąć, że szkoła parafialna w Miechocinie powstała w niedługim czasie po synodzie . Dowodem istnienia szkoły parafialnej może być wzmianka prof. Krzyżanowskiego o księdzu Janie, pochodzącym z Miechocina, który ukończył miejscową szkołę i poświęcił się stanowi duchownemu. Miechocińska szkoła parafialna miała swój okres rozwoju i świetności przypadający na wiek XVI i XVII, kiedy uczniowie tej szkoły tytułowani są w metrykach parafialnych w 1604 r. i później dodatkiem przy nazwisku ”scholaris Academiae Michocinensis” albo „Almae Academiae Michocinensi”.
Szkoła miechocińska została szczególnie wyróżniona pośród innych szkół parafialnych ówczesnej Polski, ponieważ miała ścisły związek z Akademią Krakowską - prowadzone były tutaj wykłady uniwersyteckie.
Oto kilka powodów, które miały wpływ na tę zaszczytną nazwę:

1. W 1543 roku panowała w Krakowie zaraza i król Zygmunt Stary z rodziną i dworem przebywał przez pół roku w Wielowsi na dworze swego podskarbiego Spytka Tarnowskiego. W otoczeniu swoim miał doradców, profesorów Uniwersytetu Krakowskiego. Duchowni prawdopodobnie w szkole miechocińskiej kontynuowali wykłady dla uczniów, którzy przybyli za nimi z Krakowa.
2. Plebanami miechocińskimi w tym okresie byli duchowni z wyższym wykształceniem, nawet profesorowie Akademii Krakowskiej. W czasie pobytu na plebani mieli oni w szkole parafialnej specjalne wykłady dla uczniów tej szkoły, co mogło dać powód do tego wyróżnienia.
3. Trzecią i najbardziej prawdopodobną przyczyną powstania nazwy „Alma Academia Michocinensis” to podleganie szkoły parafialnej bezpośrednio nadzorowi Akademii Krakowskiej. Wzmiankę o tym, że w/w uczelnia opiekowała się szkołami na prowincji, mamy u Stanisława Kota w „Historii wychowania”.

Szkoła parafialna w Miechocinie prawdopodobnie była czteroklasowym kolegium, o typie średnim, na wzór zorganizowanego w 1603 r. Kolegium Nowodworskiego w Krakowie.
O wysokim poziomie nauczania w szkole parafialnej w Miechocinie świadczą:

1. Znaczny procent uczniów rekrutujących się pośród szlachty.
2. W metrykach miechocińskich w latach 1598 – 1655 znajdują się wzmianki o uczniach z dodatkiem „nobilis” czyli szlachcic. W ciągu XVI i XVII wieku niektórzy uczniowie poszli na dalsze studia do Akademii Krakowskiej
   i poświecili się stanowi duchownemu lub zawodowi nauczycielskiemu.
3. Uniwersyteckie wykształcenie jej niektórych kierowników - posiadali ukończony uniwersytet krakowski bez tytułu magistra
4. Absolwenci - szkoła kształciła pomocników nauczycieli, którzy czasami stali się kierownikami oraz kantorów zatrudnionych w miejscowej szkole, jak i w okolicznych parafiach.
5. Zachowana część księgozbioru dawnej biblioteki szkolnej. Znaczna część księgozbioru to dzieła teologiczne, resztę stanowią inne dzieła historyczne, filozoficzne, z prawa , medycyny i literatury.

Biblioteka zawdzięcza swój początek duchowieństwu sprawującemu opiekę duszpasterską, które umierając swoją spuściznę zapisywało testamentem kościołowi. W 1926 roku biblioteką tą zainteresował się kustosz archiwum hr. Tarnowskich w Dzikowie - Michał Marczak, który ją uporządkował i skatalogował. W 1967 roku księgozbiór na polecenie Kurii Biskupiej został przeniesiony do Przemyśla.

Z posiadanych dokumentów wynika, że opisywana wcześniej szkoła zaprzestała swojej działalności przed rokiem 1791.Zachowane dokumenty mówią, że książki szkolne zostały wtedy przeniesione z budynku „konserwatorium” do skarbca. Na podstawie istniejących dokumentów można stwierdzić, że w okresie zaborów w XIX wieku w powiecie tarnobrzeskim istniało 9 szkół (w tym dwie w parafii miechocińskiej: Miechocinie i Tarnobrzegu). W okresie niewoli narodowej szkoła ta była ostoją polskości, kultywowania słowa polskiego, historii narodu i wiary przodków. Szkoła kształciła i wychowywała młode pokolenia, była wspólnie z Kościołem miejscem jednoczącym lokalną społeczność. Podobne zadania realizowała szkoła w czasie okupacji hitlerowskiej.
Nauczyciele i uczniowie szkoły miechocinskiej uczestniczyli w tajnym nauczaniu zachowując w ten sposób ciągłość kształcenia i stanowiąc pomost pomiędzy Akademią Miechocińską, a istniejącą do dzisiaj placówką szkolną kształcącą dzieci i młodzież.